Біздің ролигіміздегі кейіпкердің басынан өткен жағдай – сені өзіңе ешқандай да қатысы жоқ өлшемдер бойынша бағалайтынын түсінетін кезің, саған таныс па?
Мен жасөспірім кезімде, осыған ұқсас жағдай басымнан өтті. Менде ішкі негіз әлі қалыптаса қоймаған, және өзімнің айналамдағылардан қолдау іздеп жүрген кезімде. Мен өзімнің нәзіктігімді сезінбейтінмін. Мен ұлдар сияқты киінетінмін және өзімді ұлдар сияқты ұстайтынмын, ұлдардың тобымен араласатынмын – менің екі ағам бар. Кейіннен би алаңына барғым келіп, айна алдында боянып, көшеге шыққанда, таныс адамдардың бірін көре қалсам, бірден үйге жүгіріп кіріп, жаққан барлық бояуды жуып тастайтынмын, өйткені мені келеке қылатындай болып көрінетін.
Сен оны қалай жеңдің?
Мен алдымен эпатаж таныттым: пирсинг жасадым, шашымды боядым. Содан кейін көтеріле бастадым, оқыдым, саяхат жасауды бастадым. Мен 14 жасқа толғанда маған менің досым қатты ұнайтын, ол да мені ұнататын, бір күні ол маған кездесуге ұсыныс жасады. Нәтижесінде мен онымен бір апта ғана кездестім, өзімнен өзім қорықтым, өзімнің нәзіктігімнен қорықтым – бұл тіптен жат және оғаш көрінді, мен өзімнен нәзіктікті сезіне алмадым – сосын өзім бәрін тоқтаттым.
Осы оқиға мен Инстаграммда екі миллион жазылушысы бар адамның арасындағы алшақтық үлкен ба?
Өте көп нәрсені театр институты үйретті. Оқытушылар менің көйлек киуімді талап етті – ал мен ең соңына дейін қарсыластым, бірақ өзімнің нәзіктігімді сезіне бастадым. Бір күні құрбыммен екі аптаға Барселонаға бардым, міне сол жерде бәрі өзгерді. Мен өзімнің әйел екенімді, өзімнің әдемі, тартымды екенімді, маған ер адамдар көз салатынын, және де мен одан ұялмайтынымды сезіндім. Содан кейін мені түрлі фотосессияларға шақыра бастады, бұл мен үшін ауыспалы сәт болып қалды. Өйткені, саған макияж жасағанда, сен өзің кимейтін киімдерді кигізгенде, сен мүлде басқа болып өзгересің. Және де мен басында мұнымен қалай тығыз байланыста болу керектігін түсінбейтінмін. Сосын мен ақылға салу қажеттігін түсіндім, менің табиғатым – ол осындай. Маған ақымақтанған, құбылып тұрған ұнайды. Менімен жұмыс істеген фотографтар маған өзімді бұрынғыдан да нәзік, ерекше, сұлу етіп көруге – менде ол бар екендігіне сенуге көмектесті.
Қалай ойлайсың, әйелдерге өздерін әдемі сезінуге не кедергі келтіреді?
50-ден асқан көптеген әйелдер өздерінің 18-19 жастағы фотосуреттеріне қарап: мен өзімді әдемі сезінген жоқпын дейді. Олай болуы мүмкін бе? Адамдар өздерін әдемі емеспіз деген сезіммен өмір сүреді! Әрине, жылтыр журналдар бұл үшін өте көп нәрсе жасады. Олар жерде бәрін жып-жылмағай етіп тиянақтаған, сәнді, күлімдеген адамдар – және де бұл еш қалжыңсыз, ойынсыз, ешқандай кекесінсіз. Біз жылтыр журналдардан көретін шынайылыққа сәйкес келмейміз, оған қызғанышпен қараймыз, өзімізді жақтырмаймыз, қабылдамаймыз. Бұл бала кезден басталады: балаға ешкім сен мінсізсің деп айтпайды, ол сол миына сіңген ойлармен өмір сүреді, сосын ашуланып, қоршаған ортамен өзінің үйлестігін сезбей де қалады.
Сен үшін айналаңдағылардың күткеніне лайықты болу қаншалықты маңызды?
Олардың ойындағыдай болу – арзымайтын жұмыс. Әрине, мен үшін ұятқа қалмаулары үшін, менің әкемнің, менің әжемнің, анамның, менің жолдасымның менімен мақтанғаны маңызды, сондықтан мен бір нәрсені қолға алған кезде солар туралы ойлаймын. Бірақ тіптен осы жағдайда да, басқаларға қарамай өзіңнің жеке өміріңді сүруге батылдық қажет.
Сенің сұлулығың айналаңдағылардың бағалауынан тәуелсіз! Танымал блогерлер мен Орифлэймнің табысты Көшбасшылары Антикастинг қозғалысына қосылып үлгерді және өздерін жігерлендіретін адамдардың оқиғаларымен бөлісті. Бейненоминацияларды қара және солар жасаған тәрізді, шынайы сұлулықтың оқиғасын айтып бер.
